రాత్రి పది గంటల వరకూ ఒంటరిగా అవమాన భారంతో ఊరంతా బల…

నా పేరు రామ్ నీను చాలా సంవత్సరాల గా ఈ కథలు చదువుతు…

కమ్మగా వండిన పదార్థాలు నోరూరిస్తుంటే పనమ్మాయిని వారిస్…

పది నిమిషాల వరకూ అహన మీదే పడుకొని అలసట తగ్గిన తరువ…

అహన ఇంటికొస్తూ క్లబ్ దగ్గర్ తనతో జోస్న మాట్లాడిన మాటలను…

..నేను రెండోసారి సాయం చేసింతర్వాత కూడా నీ మనూ కూడా…

..ముందలా ఏమీ చెయ్యలా!… బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ అర నవ్…

…ఎంతకీ …ఆగక…పోతూంటే …రాత్రి …బాకీ…చెల్లిస్తు…న్నావేంట…

మోహన మరో ఆలోచన లేకుండా వెంటనే సావంత్ కు ఫోన్ చేసింద…

సాయంత్రం వీళ్ళిద్దరూ తిరిగి వచ్చేసరికి చారి మోహనలిద్దర…