తర్వాత రోజు కావ్య తన డ్యూటీ ఎక్కడానికి కొంత మంది మోడ్డ…

నాకు మధ్యాహ్నం బాగా విసుగు వచ్చింది. ఖాళీగా ఉంటే నేన…

అలా బిత్తరపోయి మేము ఉంటే వయ్యారంగా ముసి ముసి నవ్వులు…

నాకు ఎదురుగ వెళ్ళడానికి ధైర్యం సరిపోలేదు. కానీ తప్పద…

కుటుంబం [తరువాయి భాగం] నా ప్రియ మిత్రులకు నమస్సులు. …

…‘…ఛీ!…ఏమనుకుంటాడే!…’ అందది సిగ్గుపడిపోతూ…నిప్పు తొ…

అరుణ్ అర్థరాత్రి వచ్చాడు. నేను అప్పటికే డిన్నర్ చేశాను. …

ఆ పోటుకి తను కీచుమంటూ అరిచింది, ఆ అరుపుని నా ముద్ద…

…సుజాతక్క రమ్మందే …కాలేజ్ అయినతర్వాత వెళ్దాం వాళ్ళింటిక…

అమ్మ కూడా వెళ్ళరా, అక్కడ మన పొలం కూడా ఉంది, చేను ఎలా…