నా పక్కన కూర్చుని ‘… ఎందుకు సంధ్యా అంత సిగ్గు!…’ అంటూ…

“…నో వండర్…ఆవిడవి అలా ఎందుకున్నాయో తెలుసా?…ఆవిడ మొగ…

‘…అప్పుడే ఎక్కడ…ఇంకా ఎన్నెన్నో చోట్లు ఉన్నాయ్!…’ అంటూ మా…

…ఊహూఁ!… అంటూ ఓ పావుక్షణం చూపు కలిపి…ర…మ్మ…న్న…ట్లు…గా…

…షివల్రీ ఒలకబోస్తూ వినోద్ నాకోసం కుర్చీ వెనక్కి జరిపి …

..అప్పటికే…” మెనీ హ్యాపీ రిటర్న్స్ మేమ్..మీ చీర బ్యూటిఫు…

….’ ఆ సలహా గుర్తుంచుకుంటాలే..నా కెలాగూ అవసరమౌతుంది…

..‘…ఎందుకొప్పుకోదూ!…ఆవిడ్ని కౌగిట్లో పొదివి పట్టుకుని…

అవునమ్మా!…నాదీ అదే బాధ…పోనీ!…పొడిగా తుడిచేద్దా మంటే…

కొంచెం సేపటికి తేరుకుంది వర్దిని. “అక్క ఏమి కాలేదు.…